ရွင္သန္ျခင္း ျဖစ္စဥ္

ေ၀ခြဲမရတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြနဲ႕

ေလွ်ာက္လွမ္းေနခဲ့ရေတာ့

ဘ၀ရဲ႕ပိုင္ဆိုင္မႈေတြဟာ

ေန၀င္ခါနီးအခ်ိန္ေတာင္ေရာက္ခဲ့ၿပီေပါ့။

ဘာေတြကို ရည္ရြယ္မွန္းမသိေပမဲ့

တစ္ခုခုကို လုပ္ေနမိခဲ့တယ္။

အေျဖရွိေပမဲ့ အေျဖညိွဖို႕ခက္ေနတယ္။

ခံစားခ်က္ေတြရဲ႕ထိမ္းခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ

အမွားေတြသာ ေနရာယူခဲ့ၾကတယ္။

ယံုၾကည္ခ်က္ဆိုတာကိုဘဲ

ေရွ႕တန္းတင္ၿပီး ပန္းတိုင္ရွိရာကို

မွန္းဆလို႕ ထြက္ခြါေနတယ္လို႕ဆိုရမလား။

အမွားထဲက အမွားဆိုတာ

ျမင္ႏိုင္ပါရက္နဲ႔ ျပင္ဘို႕ခက္ေနတယ္။

ဖြင့္လက္စ ဓာတ္ျပားတစ္ခ်က္ရဲ႕

ကြဲအက္တဲ့ သံစဥ္ေတြၾကားမွာ

ၿငီးေငြ႕စြာေလွ်ာက္လွမ္းရင္း

ဘ၀တစ္ခုကိုအဆံုးသတ္ဖို႔အတြက္

ဘ၀တစ္ခုကို ေမြးဖြားခဲ့ရပါၿပီ။

ရွင္သန္ျခင္းေတြရဲ႕ အဆံုးသတ္မွာ

ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ႏႈတ္ဆက္ႏိုင္ပါေစ။

ႏွလံုးသားေကာက္ေၾကာင္း

ေအးစက္ေနတဲ့ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္နဲ႕

မီးေလာင္ထားတဲ့ သစ္ငုတ္တိုေပၚမွာ

ဖက္ၾကမ္းေဆးေပါလိပ္ကိုဖြာရႈိက္ရင္း

ကာရန္မဲ့တဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို

သံစဥ္တစ္ခ်ဳိ႕နဲ႕ေရာစပ္ၿပီးေတာ့

ေတးသြားတစ္ခုအျဖစ္သီဆိုေနခဲ့မိတယ္။

မညီမညာတိုက္ခတ္လာတဲ့ ေလေျပေလးေတြက

ေလွာင္ရယ္သံေတြနဲ႕ အတူ အားေပးေနခဲ့တယ္။

ဘ၀ရဲ႕ခါးသီးမႈေတြကို ေကာ္ဖီအျဖစ္ဖန္တီးလိုက္တယ္။

ရင္ဆိုင္ေနရတဲဲ့ ဒုကၡေပါင္းစံုက သစ္ငုတ္တိုျဖစ္လို႕ေပါ့။

နာက်ည္းမႈေတြကို ေဆးလိပ္ထဲမွာ ထည့္ဖြာၾကည့္မယ္။

ခ်စ္သူမ်က္၀န္းက မုန္းတီးမႈေတြကို

မီးေတာက္တစ္ခုအျဖစ္ အသံုးခ်လိုက္မယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ရင္ခုန္သံေတြတိတ္ဆိတ္ေနမယ္။

မထင္မွတ္ဘဲ ေကာင္းကင္ႀကီးဆီက

အၿပံဳးတစ္ခုထြက္က်လာလိမ့္မယ္။

ဒါဟာ ငါ့အတြက္ေတာ့ အားေဆးတစ္ခြက္ေပါ့။

ပရိသတ္မရွိေတာ့ေပမဲ့ ေဖ်ာ္ေျဖေနတဲ့ အရသာက

ငါ့အတြက္ေတာ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေရးရသလိုပါဘဲ။

ရင္ထဲက သံစဥ္ေတြ ျဖာက်လာတာ

တစ္ခ်ဳိ႕သူေတြအတြက္ ဟာသေတြ ျဖစ္ေနမဲ့

ေရးခဲ့တဲ့ငါဟာ ခံစားခ်က္ ဗလပြနဲ႕ပါ။

သံေယာဇဥ္ေတြကို ဂဏန္းတပ္

မခံစားတတ္တဲ့သူေတြ ဒဏ္သင့္ေနလိမ့္မယ္။

က်ိန္စာေတြ ျပယ္သြားတဲ့တစ္ေန႕

သံစဥ္ေတြေမ့ေနခဲ့ရင္

မိတ္ေဆြ  - - - - - - - - -  ။

`` သင့္ ႏွလံုးသား ဘယ္ေသာအခါမွ ရွင္သန္မွာမဟုတ္´´

အခ်ိန္မွီျပင္ထားေပးပါ

တိမ္တိုက္တစ္ခ်ဳိ႕ရဲ႕ လြဲမွားမႈေၾကာင့္

သစ္ပင္ငယ္တစ္ခ်ဳိ႕ေသဆံုးရဖူးတယ္။

ေ၀၀ါးေနတဲ့ ဆံုးျဖတ္မႈေတြကို

အခ်ိန္မွီ ျပင္ထားေပးၾကပါ။

တို႔ေတြဟာ သက္ရွိေတြဆိုတာကို

ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့လိုက္ပါနဲ႕။

မွားယြင္းတဲ့ ကုသခ်က္တစ္ခုေၾကာင့္

အသက္ေတြ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ရတယ္။

မေရရာမႈေတြကို အခ်ိန္မွီျပင္ထားေပးပါ။

တို႕ေတြက အစမ္းသတ္ခံေတြမဟုတ္ဘူးဆိုတာ

အၿမဲတမ္း သတိရေပးဖို႕ ေတာင္းဆိုပါတယ္။

လြဲမွားတဲ့ စီရင္ခ်က္ေတြေၾကာင့္

ဘ၀ေတြ နစ္နာခဲ့ရေပါင္းမ်ားေနပါၿပီ။

မေက်နပ္မႈေတြကို တာဆီးေပးၾကပါ။

တို႔ေတြမွာ လြတ္လပ္ခြင့္ကိုယ္စီရွိတယ္ဆိုတာ

ဖံုးကြယ္ထားလို႕ မရေတာ့ပါဘူး။

ဘ၀ထဲက ဘ၀တစ္ခုပါဘဲ။

သမိုင္းထင္က်န္တာေတြေကာင္းေအာင္

အျမင္ေစာင္းေနလို႕မရေတာ့ဘူးေလ။

မေကာင္းတဲ့ အိပ္မက္ေတြ မမက္ေပမဲ့

လန္႔ႏိုးလို႕ေနတဲ့ ညေတြကိုေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ဘို႕

ခြန္အားတို႕ စုစည္းထားၾကပါ။

ေက်ာ္တက္လို႕မရေသးေပမဲ့

ေက်ာ္ျဖတ္လို႕ရတာေတြကို

ဦးစားေပးထားလိုက္ေတာ့လား။

အခ်ိန္သည္ လူကိုစားေနသည္ကို

သတိျပဳၾကပါေတာ့။

တိုင္တည္မိပါသည္

အနမ္းေတြေခြ်ခဲ့ဖူးတဲ့ ပါးျပင္ထက္

မ်က္ရည္စက္တို႔ မက်ေရာက္ေစခ်င္ပါ။

အၿပံဳးေတြ ေ၀ဆာေနတဲ့ မ်က္၀န္းထက္မွာ

ေဒါသအမ်က္တို႕လဲ မကိန္းေစခ်င္ပါ။

ေဖာ္ေရြတတ္တဲ့ ႏႈတ္ခမ္းထက္မွာလဲ

ႏုညံတဲ့ သံစဥ္ေတြဘဲ ရွိေနေစခ်င္ပါတယ္။

ခ်စ္သူရဲ႕ ျပည့္စံုလြန္းတဲ့ အလွတရားေတြနဲ႕

ေမ်ာလြင့္လာတဲ့ ကိုယ္ရဲ႕ ရင္ခုန္သံေတြ

တကယ္လို႔မ်ား ေပါင္းစပ္မိသြားခဲ့ရင္

ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတဲ့ ကမၻာေလးတစ္ခု

ဖန္တီးလို႕ရမယ္လို႕ ကိုယ္ထင္ခဲ့ေပမဲ့ - - -

ခုေတာ့  . . . . . .

ပါးျပင္ထက္က မ်က္ရည္စက္တို႕

မေက်နပ္တဲ့ ေဒါသအမ်က္တို႕

မသိမ္ေမြ႕ေတာ့တဲ့ သံစဥ္တို႕

ေပါင္းစပ္ခဲ့မိတဲ့အတြက္

အိပ္မက္ကမၻာေလး ပ်က္ခဲ့ရရွာၿပီ။

အခ်စ္၏စြမ္းအားတို႔သည္

ေ၀းကြာျခင္းထက္ ေပါင္းစပ္မႈကို

အမွန္တကယ္ပင္ ျဖစ္ေစခဲ့ရင္

မ်က္ရည္ေတြခန္းေျခာက္၍

အၿပံဳးပန္းတို႕ ေရာက္ေစသတည္း။

မင္း နဲ႔ ငါ

မင္း နဲ႕ ငါ

အတၱမပါတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ

ေပ်ာ္ရႊင္စရာတကယ္ေကာင္းခဲ့တယ္။

မင္း နဲ႔ ငါ

ယံုၾကည္စြာေလွ်ာက္လွမ္းဖို႕

စိတ္ကူးတစ္ခ်ဳိ႕နဲ႕ ေျပာခဲ့ဘူးတယ္။

မင္း နဲ႕ ငါ

ရွင္သန္ေပါက္ဖြားရာမတူလို႕

ႏွစ္သိမ့္ဖို႕ ႀကိဳးစားခဲ့ဘူးတယ္။

မင္း နဲ႔ ငါ

ၾကင္နာစြာ ေပြ႕ဖက္ဖူးလို႔

ခံစားမႈတစ္ခ်ဳိ႕ကို စြဲလမ္းဘူးတယ္။

မင္း နဲ႕ ငါ

ၾကည္ႏူးစရာတစ္ခ်ဳိ႕နဲ႕

၀မ္းနည္းဖို႕ ေမ့ေနခဲ့ဘူးတယ္။

အခ်ိန္ေတြရွိေနသ၍

မင္း ကို ငါ မေမ့သလို

ငါ့ ကို မင္း သတိရခဲ့ရင္ . . .

မင္း နဲ႔ ငါ

ကမၻာတည္သေရြ႕

သံစဥ္တစ္ခ်ဳိ႕ကို

ၿပိဳင္တူရြတ္ၾကမယ္။

`` အရမ္း ခ်စ္တယ္´´

ဘ၀ေန၀င္ခ်ိန္

သစ္ရြက္တို႕ေလမွာ ၀ဲ၍

ပ်ံ႕ႀကဲက်လာေသာအခါတိုင္း

မ်က္ရည္ေတြအ၀ိုင္းသားနဲ႕  . . . ။

ေလေျပညွင္းတို႕ သာယာစြာ ရိုက္ခတ္ေနေပမဲ့

ခတ္ထန္တဲ့ ရွဴရႈိက္မႈေတြ ႏွလံုးသား၀ဲယာမွာ  . . .။

ျမစ္ျပင္က်ယ္ႀကီးက ဟိုဘက္မွာကမ္းရွိေပမဲ့

ဇာတ္လမ္းမရွိေတာ့တဲ့ ဘ၀ရဲ႕ခံစားခ်က္တစ္ခ်ဳိ႕  . . .။

ေအးျမတဲ့ လေရာင္ေတြ အရွိန္အ၀ါမဲ့သြားတဲ့ေန႕

မေတြ႕ခ်င္ေတာ့တဲ့ မ်က္၀န္းတစ္စံု

ထူးျခားစြာ အေရာင္ေတြေတာက္ပေနခဲ့တယ္။

မေရာက္ေသးတဲ့ မနက္ျဖန္အတြက္

အားမာန္ေတြထပ္ျဖည့္ဖို႕ႀကိဳးစားရင္း

ျပင္းျပတဲ့ ခံစားမႈေတြလဲ ေပ်ာက္ကြယ္လုအခ်ိန္ . . .။

အလွေတြဆင္ထားတဲ့ ပန္းသခင္ေတြက

စာေစာင္တစ္ခ်ဳိ႕ကို သယ္ေဆာင္လာခဲ့တယ္။

ဂရုဏာသက္စြာ ၾကည့္ေနေပမဲ့

မ်က္ရည္ေတြစိုရြဲလို႕  . . . ။

ဘာျဖစ္လို႕ ကိုယ္အသက္ကို

ကိုယ္တိုင္ျပန္ျမင္ေနရတာပါလိမ့္။

ပန္းစည္းေတြၾကားမွာ ေတြ႕လိုက္ရတဲ့ စာသား

ထိတ္လန္႔စရာေကာင္းသလို

ေျခာက္ျခားဖို႕ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။

ဘာတဲ့။

``ကြယ္လြန္သူ´´

( ေမာင္ - - - - --  )

အသက္ ( ၂၅ ) ဆိုပါလား။

ဘုရား ဘုရား ဒါဆို ငါ  . . .ငါ . . . ငါ  . . .။

စိတၱဇပန္းခ်ီေရးဆြဲျခင္း အမွတ္တရ အပိုဒ္ ( ၈ )

မထူးဆန္းေတာ့တဲ့ ဇာတ္လမ္းထဲမွာ

အေျခေနတစ္ခု ဘယ္လိုေျပာင္းလဲခ့ဲတာပါလိမ့္။

မထင္မွတ္ထားခဲ့လို႕ အံ့ၾသရေပမဲ့

ျပန္ေျပာရရင္ေတာ့ ခက္သားလားေနာ္။

ငါခူးထားတဲ့ ပန္းတစ္ပြင့္

ေလမွာလြင့္ခဲ့တာမဟုတ္မွန္းသိပါတယ္။

အေၾကြပန္းမႀကိဳက္လို႕ ေခြ်နမ္းရႈိက္တာကို

မလိုသူေတြက ဖ်က္ဆီးတာလား။

ေလသင့္ရာကိုပါတာဆိုရင္

ဦးတည္ခ်က္က မဲ့ေနမွာေပါ့။

ခုေတာ့ -  -  -  ခုေတာ့ -  -  -

ေလလဲမတိုက္ဘဲ ေျပာင္းလဲသြားခဲ့တာေနာ္။

ေၾသာ္   -  -  - ပန္းေလးရယ္။

ခြင့္မေပးဘဲ ခူးခဲ့မိလို႕ က်ိန္စာသင့္ခံရတာဆိုရင္

ကိုယ့္ရင္ခြင္ ႏွလံုးသားၾကားမွာ

ပန္းမ်ားစြာစိုက္ပ်ဳိးၿပီး

ကုစားလိုက္ပါေတာ့မယ္။

ပြင့္ေသာ ပန္းတိုင္းလန္းပါေစ ။

လန္းေသာ ပန္းတိုင္း ေမႊးပါေစ။