ကဗ်ာခ်စ္တဲ့လူ

ေခါင္းမထူႏိုင္ေအာင္ မူးေနာက္ေနခဲ့တယ္။

တစ္ခြက္ၿပီး တစ္ခြက္ အဆက္မျပတ္ေသာက္ခဲ့တယ္။

မူးသလားေမးတယ္။ အင္း  . . . . မူးသလုိလိုဘဲ။ ဒါေပမဲ့

သူ႕ကိုေတာ့ ေမ့လို႔မရေသးဘူးလို႔ ေျဖလိုက္တယ္။

ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုး ပြင့္ထြက္လုမတက္

ခံစားခ်က္တို႔ ေနရာယူခဲ့ၾကတယ္။

ခ်စ္ခဲ့မိတာေတာ့ မမွားဘူးဆိုေပမဲ့

နားလည္မႈေတြ မေပးႏိုင္ခဲ့တာက

ဘယ္သူ႔အားနည္းခ်က္ျဖစ္မလဲ။

ႀကိဳတင္တြက္ခ်က္မထားဘဲနဲ႔

ရင္ခုန္ျခင္းေတြနဲ႔ စၿပီးခ်စ္ခဲ့တာပါ။

ဒီလုိသာ ေ၀းရမယ္မွန္းသိခဲ့ရင္

ေသခ်ာျပင္ဆင္ထားမွာေပါ့။

အခုေတာ့ ငါခ်စ္တဲ့ကဗ်ာေတြအတြက္

မ်က္ႏွာပ်က္ခဲ့ရၿပီေလ . . . .။

ႏွလံုးသားထဲက ခ်စ္စရာကဗ်ာေတြအစား

အလြမ္းဘြဲ႕ေတြကပဲ ေနရာယူထားခဲ့ၾကၿပီ။

၀မ္းနည္းစြာဘဲ ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္။

ေၾကကြဲဖြယ္ အျဖစ္ေတြ မကုန္သေရြ႕

ကဗ်ာစပ္ဖုိ႔ ေမ့ထားလိုက္ေတာ့မယ္။

(ေပါက္တတ္ကရ ခံစားခ်က္တုိ႔ျဖင့္  . . . . . . )