အထီးက်န္မႈရဲ႕
ဟိုဘက္တစ္ေနရာမွာ
အလြမ္းဒဏ္ရာေတြသာ
ေျခရာအျဖစ္ ထင္က်န္ရစ္ခဲ့တယ္။
ေဆြးျမည့္သြားတဲ့ အသဲတစ္ခုကို
ဘယ္လိုပင္ ကုစားထားေပမဲ့
တကယ္ခ်စ္ခဲ့တဲ့ အေငြ႕သက္ေတြေၾကာင့္
ႏွလံုးသားေဒါင့္တစ္ေနရာမွာ
နာက်င္စြာခံစားေနရဆဲပါ။
ေ၀းကြာသြားတဲ့အခ်ိန္က
သတိရခဲ့တာေတြဟာ
ခုခါမွာ ကြယ္ေပ်ာက္သြားခဲ့ရင္
ငါ့ရင္ခြင္မွာ
ႏွလံုးသားျပဳတ္က်သြားၿပီလို႕
သတ္မွတ္လိုက္ပါေတာ့မယ္။
အခ်စ္ကံေခေနသူအတြက္
ဥေပကၡာျပဳရက္တဲ့
တုန္႔ျပန္မႈေတြနဲ႔
ႏႈတ္ဆက္ခဲ့တာေပါ့။
ခြင့္လြတ္ပါေတာ့
ကံတရားရယ္
ဒဏ္ရာမ်ားစြာ
သယ္ေဆာင္လာတဲ့
ႏွလံုးသားကို
အမုန္းေတြနဲ႕ ဆီးႀကိဳထားတာလား။
ရက္ေပါင္းမ်ားစြာေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္
ငါ့ႏွလံုးသားကို
အရက္တစ္ခြက္တိုက္လိုက္ပါေတာ့မယ္။
ႏိုးထလာတဲ့တစ္ေန႔
မင္းကို
မေမ့ေသးဘူးဆိုရင္ . . . . . . . . ။
အလြမ္းဒဏ္ရာေတြသာ
ReplyDeleteေျခရာအျဖစ္ ထင္က်န္ရစ္-----တာေတာ႔မသိလုိက္ဘူးဟယ္ခုေလာေလာဆယ္မွာေတာ႔
ေအာက္ကကြ်တ္ေနျပီ အေတာ္ေလးမူးေနတဲ႔ပုံပဲေနာ္(ဟီး)
စတာေနာ္ ကဗ်ာေကာင္းတယ္ဗ်ဳိ႕
အလြမ္းဒဏ္ကို မခံႏိုင္ေတာ့တာေလ။ အဲလိုေျပာရမလားဘဲ။
ReplyDelete