အတူေလွ်ာက္ဖူးတဲ့
လမ္းကေလးေတြထက္မွာ
ေပ်ာ္ခဲ့ဖူးတဲ့
အတိတ္ပံုရိပ္ေတြနဲ႕ ျပည့္ႏွက္ေနခဲ့ပါၿပီ။
သူေျပာခဲ့တဲ့
စကားသံေငြ႕ေငြ႕ေလးလဲ
ေဘး၀ဲယာမွာ
လြင့္ျပန္႔က်ဲေနခဲ့ပါၿပီ။
မေမ့ႏိုင္ေသးတဲ့
သူ႔အၿပံဳးေလးေတြဟာ
ရင္ထဲမွာခုခ်ိန္ထိေနရာယူထားဆဲပါ။
ေၾသာ္ . . . . . . . ႏႈတ္မဆက္ဘဲ
ထြက္သြားခဲ့တဲ့
ခ်စ္သူရယ္
ဘယ္လို နားလည္ရမွာလဲ။
ထားရစ္ခဲ့တာကို
အျပစ္လို႔မျမင္ရက္ေပမဲ့
ခ်စ္ခဲ့လြန္းေတာ့လဲ
ခံစားရခက္တယ္ကြယ္။
ေနာင္ဘ၀မွာ
အတူေပါင္းဆံုႏိုင္ဖို႕အတြက္
ေရာက္ရာဘ၀က
ေစာင့္ေနတယ္ဆိုရင္
ကိုယ္အလွ်င္ျမန္ေလးေျပးလာခဲ့ခ်င္တယ္။
ခ်စ္သူေရ . . . . . . .
. . . . .
ခုခ်ိန္မွာသာ
ကိုယ္ရဲ႕တိုင္တည္သံေတြကို
ခ်စ္သူေလးၾကားေနခဲ့ရင္ သစၥာေတြ ရင္မွာပိုက္ၿပီး
ခ်စ္သူရွိရာကို
လိုက္ခဲ့ခ်င္တယ္
ေရာက္ရာဘ၀က ကိုယ့္ကို
ႀကိဳေနပါေနာ္။
ခ်စ္သူရယ္ . . . . . . .
. . . . .
ဒီကဗ်ာ
တမ္းခ်င္းေရးေနခ်ိန္မွာ
မင္းကိုလြြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႕
မ်က္ရည္က်ခဲ့ရတဲ့အႀကိမ္ေပါင္း
သိန္းေသာင္း
မကေတာ့ဘူးဆိုတာ
ကိုယ့္၀ိညာဥ္ေလးကို
ခ်စ္သူရွိရာဆီ
သက္ေသခံဖို႔အတြက္
လႊတ္လိုက္ခ်င္ပါတယ္။
( ခ်စ္သူေလး
ေကာင္းရာသုဂတိေရာက္ပါေစ )
No comments:
Post a Comment